Głównym celem publikacji jest przedstawienie relacji pomiędzy FPA (ang. Foreign Policy Analysis) a wybranymi teoriami stosunków międzynarodowych: realizmem, liberalizmem i społecznym konstruktywizmem. Badanie polityki zagranicznej jest współcześnie tym obszarem w obrębie stosunków międzynarodowych, który nie tylko zyskuje coraz większą popularność wśród badaczy, ale także, dysponując własnym warsztatem teoretycznym i metodologicznym, wykazuje spory potencjał badawczy. Ponadto analiza polityki zagranicznej zaoferować może pewnego rodzaju remedium na, wynikające głównie z pluralizmu teoretycznego i metodologicznego, problemy stosunków międzynarodowych, rozumianych w kategorii dyscypliny badawczej. Jednym z możliwych wariantów rozwoju dyscypliny może być właśnie próba dialogu pomiędzy przedstawicielami TSM a badaczami kojarzonymi z FPA. Pierwsza część niniejszego tekstu odnosi się do funkcjonującego w literaturze przedmiotu podziału na teorie (strukturalne) stosunków międzynarodowych i polityki zagranicznej. Kolejne trzy przedstawiają możliwości połączenia wybranych wątków z trzech dominujących w SM paradygmatów (realizmu, liberalizmu i społecznego konstruktywizmu) z elementami właściwymi FPA. Podsumowanie przedstawia możliwe konsekwencje z prac prowadzonych w wyniku łączenia TSM i teorii polityki zagranicznej.