Celem artykułu jest identyfikacja obszaru i granic subdyscypliny nauki o stosunkach narodowych – badania polityki zagranicznej. W artykule posługujemy się pojęciem „badanie polityki zagranicznej” zamiast powszechnie stosowanego „analiza polityki zagranicznej”, ponieważ implikuje to stosowanie naukowych procedur badawczych. W związku z tym w artykule rozpatrzono następujące kwestie: historiografię badania polityki zagranicznej, począwszy od zakończenia I wojny światowej do chwili obecnej; założenia ontologiczne, za pomocą których wyznaczono obszar badawczy; epistemologię badań polityki zagranicznej. W podsumowaniu odniesiono się do badania polityki zagranicznej jako dyscypliny nauk społecznych. Biorąc pod uwagę kryteria ontologiczne, stwierdzić wypada, że obszar badawczy polityki zagranicznej jest węższy od dziedziny stosunków międzynarodowych. Dostrzeżemy jednak ich wzajemne powiązanie, jeśli odwołamy się do modelu podmiot–struktura. Obydwa obszary analizujemy za pomocą tych samych teorii, ale w każdym przypadku inaczej formułowane są pytania badawcze.