Celem artykułu była odpowiedź na następujące pytania: jak Ludwik Ehrlich rozumiał naukę o stosunkach międzynarodowych oraz, jeśli w swoim podejściu reprezentował jakąś teorię stosunków międzynarodowych, to jaka to była teoria? Na podstawie tzw. podejścia kontekstualnego, rozwijanego w ramach studiów nad historią idei, zakładającego, że poszczególni uczeni w swoim dorobku odzwierciedlają epokę, w której żyją, w pracy postawiono dwie hipotezy: lwowski uczony (1) rozumiał naukę o stosunkach międzynarodowych jako interdyscyplinarny obszar wiedzy oraz (2) podążał za teoriami rozwijanymi w jego czasach: liberalnym internacjonalizmem i realizmem klasycznym. W pierwszej części tekstu zaprezentowano biografię Ehrlicha pod kątem jego związków ze wspomnianą dyscypliną. Następnie omówiono koncepcję nauki o stosunkach międzynarodowych tego badacza. W artykule przyjęto strategię badawczą studium przypadku oraz zastosowano metodę jakościowej analizy tekstu. Część pierwsza wykorzystuje opracowania naukowe, a źródłem danych w drugiej części była monografia pt. Wstęp do nauki o stosunkach międzynarodowych (1947). We wnioskach wskazano na potwierdzenie pierwszej hipotezy, gdyż rozważania Ehrlicha o interdyscyplinarności nauki o stosunkach międzynarodowych wpisują się w dominującą w międzywojniu perspektywę. Jednocześnie nie udało się potwierdzić drugiej hipotezy, ponieważ Ehrlich nie przedstawił jasnej i spójnej teorii stosunków międzynarodowych. Zamiast podążania za dominującymi wówczas stanowiskami teoretycznymi występują w jego myśli, poza dwoma typowymi dla tego okresu, elementy różnych koncepcji np. teorii społeczności międzynarodowej. Z uwagi na to, że część z tych idei wyprzedza o dekadę i więcej epokę, w której Ehrlich pisał, niezbędna jest analiza całości dorobku tego badacza pod kątem tego, na ile takie innowacyjne myślenie było u niego ugruntowane.