Upowszechnione przekonanie o łamaniu praw człowieka w Chinach, wyrażającym się w polityce jednego dziecka, jest dziś pewnym uproszczeniem. Pod względem politycznym Chiny nie stanowią jednolitego organizmu. Inne podejście do dzieci występuje w Chinach kontynentalnych, a inne na obszarach autonomicznych. Wraz z awansem cywilizacyjnym dochodzi do zmian idących w dwu kierunkach. Z jednej strony zamożną część społeczeństwa stać na to, by nie liczyć się z restrykcjami finansowymi ze strony państwa i posiadać kilkoro dzieci, z drugiej mniej zamożna część przekuła ograniczenia w inwestowanie w jedynaków, dla zapewnienia im jak najlepszych warunków rozwoju. Z badań wynika, że współcześni Chińczycy wcale nie tęsknią do nieograniczonej prokreacji.