Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza polityki zagranicznej Meksyku wobec państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów. Pozwala ona dostrzec rzeczywisty zasięg i ograniczenia projektów Meksyku wobec regionu w kontekście jego relacji z USA, jak również wysiłki na rzecz utrzymania delikatnej równowagi pomiędzy polityką wewnętrzną a zewnętrzną państwa. Stosunki Meksyku z państwami latynoamerykańskimi służą również zilustrowaniu, w jaki sposób usiłuje on przezwyciężyć skomplikowane położenie geopolityczne i sąsiedztwo z USA, regionalnym liderem. Aby podkreślić ewolucję meksykańskiej polityki wobec Ameryki Łacińskiej, w pierwszej części artykułu przedstawiona zostanie jej specyfika oraz przewartościowania, jakim została poddana, wraz z procesem stopniowego demokratycznego otwarcia, a następnie, na przykładzie wybranych rządów, nowe elementy i kierunki zaangażowania państwa