Celem artykułu jest analiza wpływu i znaczenia aktorów transnarodowych – zwłaszcza niekomercyjnych transnarodowych sieci wsparcia – w stosunkach międzynarodowych. Dla zrozumienia omawianego problemu badawczego podjęta zostanie analiza studium przypadku, którym są działania Amnesty International wobec kryzysu migracyjnego na obszarze Unii Europejskiej. Aktywność tej organizacji pozarządowej i skuteczność podejmowanych przez nią działań indywidualnie, jak również w ramach tzw. sieci wsparcia (ang. transnational advocacy network, TAN), przeanalizowana została przy wykorzystaniu modelu bumerangu, który stanowi teoretyczną ramę pracy. O wyborze takiego narzędzia badawczego decydują jego założenia ontologiczne i epistemologiczne. Zwracają one bowiem uwagę na pięć poziomów oddziaływania TANs na państwa i innych kluczowych uczestników stosunków międzynarodowych. Pozwalają ocenić efektywność działania transnarodowych sieci wsparcia w realizacji ich celów, ale jednocześnie poszukiwać odpowiedzi na pytanie o to, czy i jaki rzeczywisty wpływ TANs mogą wywierać na zmiany polityk i sposobów działania państw i innych aktorów międzynarodowych. Mając powyższe na uwadze, przyjęto następującą strukturę artykułu. W pierwszej części przedstawiono założenia metodologiczno-teoretyczne. Następnie dokonano analizy studium przypadku. Ostatnia część artykułu stanowi podsumowanie i próbę odpowiedzi na pytania badawcze dotyczące tego, czy aktorzy transnarodowi mogą w sposób realny wpływać na polityki państw i organizacji międzynarodowych oraz jakie uwarunkowania ograniczają oddziaływanie aktorów transnarodowych.