Artykuł ma na celu przybliżenie tematyki współczesnego żydowskiego ekstremizmu na przykładzie organizacji Lehawa, której pełna nazwa brzmi Przeciwko Asymilacji w Ziemi Świętej. Jest to także próba skonfrontowania się z tezą Amiego Pedahzura, która mówi, że kahanizm jest ideologią wciąż funkcjonującą w izraelskim społeczeństwie i łączy dzięki sobie skrajne ugrupowania i organizacje na peryferiach. Autor artykułu stawia także tezę, iż zadania Lehawy wpisane w statut są jedynie fasadą i mają służyć legitymizacji dla agresywnych działań i promowania ideologii rabina Meira Kahane. W pracy zostały wykorzystane materiały umieszczone na oficjalnej stronie internetowej Lehawy, reportaże izraelskiej telewizji dotyczące organizacji znalezione w internecie, wypowiedzi członków Lehawy oraz artykuły prasowe opisujące przykłady działalności. Analiza tych materiałów oraz porównanie ich z postulatami Meira Kahane pozwoliły uznać Lehawę za organizację ekstremistyczną, propagującą ksenofobiczne, rasistowskie i nacjonalistyczne hasła wymierzone w społeczność arabską i inne mniejszości. Organizacja stworzyła również sieć powiązań mogących być zagrożeniem dla porządku wewnętrznego Izraela.